ΤΟ ΡΥΖΟΓΑΛΟ

Ένας Γιαννιώτης και ένας Αλβανός πετούν με το αεροπλάνο για Αθήνα.
Κάποια στιγμή περνάει η αεροσυνοδός και τους ρωτά τι θα πάρουν.
-Ευχαριστώ τίποτε, λέει ο Γιαννιώτης
Ο Αλβανός το σκέφτεται και τελικά ζητάει ένα ριζογαλάκι με κανέλα.
Η αεροσυνοδός απομακρύνεται και ρωτάει τους συναδέλφους αν υπάρχει κανένα ρυζόγαλο για τον Αλβανό.
Βρίσκουν τελικά ένα ληγμένο και η αεροσυνοδός ρωτά αν υπάρχει και κανέλα.
Πετιέται ένας και της λέει:
-Τι κανέλα ψάχνεις, Αλβανός είναι βάλτου πιπέρι κόκκινο.
Πράγματι ετοιμάζεται το ρυζογαλάκι και η αεροσυνοδός το πάει στον Αλβανό
ο οποίος αρχίζει να το τρώει.
Σε λίγο αρχίζει να δακρύζει απ΄ το κοκκινοπίπερο και ο Γιαννιώτης τον ρωτά τι έπαθε.
-Θυμήθηκα τη μανούλα μ΄ που πέθανε και συγκινήθηκα.
Μ' κόπηκε κι η όρεξη, μήπως θες να το φας εσύ το ρυζόγαλο;
-Και δε το τρώω, λέει ο Γιαννιώτης
Αρχίζει λοιπόν να το τρώει και τον παίρνουν κι αυτόν τα δάκρυα.
Ο Αλβανός τότε με ένα πονηρό χαμόγελο τον ρωτά:
-Εσύ τι έπαθες και κλαις;
Και ο Γιαννιώτης απάντα:
Κλαίω και γω για τη μανούλα σ΄ που πέθανε και δεν έχω τι να σου γα**σω...